Εδώ και αρκετά χρόνια η εικόνα έχει περάσει από την λεγόμενη αναλογική εικόνα στην ψηφιακή.
Αναλογικές εικόνες χαρακτήριζονται οι εικόνες που εχουν ληφθεί και αποθηκευθεί σε φιλμ ή σλάιντς ή όποιο άλλο μέσο χρησιμοποιούσε για την καταγραφή και αποθήκευση εικόνας φωτοχημικές διαδικασίες. Για τις ταινίες ισχύουν τα ίδια, δηλαδή όσες ταινίες έχουν ληθεί και διανεμηθεί σε φιλμ μπορούν να χαρακτηρίζονται αναλογικές όπως και οι ταινίες που εχουν τραβηχθεί σε βίντεο που δεν είναι ψηφιακό όπως στις παλιότερες βιντεοκάμερες κασέτας των δεκαετιών του 1980 και 1990.
Η ψηφιακή εικόνα είναι τελείως διαφορετική από την αναλογική. Απλοϊκά μπορούμε να πούμε ότι τα στοιχεία της εικόνας κωδικοποιούν με την βοήθεια τιμών για κάθε κουκίδα της εικόνας τα χρώματα από κάποιο χρωματικό μοντέλο που είναι απαραίτητο να χσησιμοποιθεί για την σωστή εμφάνιση της εικόνας. Ευτυχώς οι περισσότερες διαδεδομένες μορφοποιήσεις αρχείων χρησιμοποιούν χρωματικούς χώρους που είναι πρακτικά αποδεκτές από όλες τις σύγχρονες συσκευές ανάγνωσης και απεικόνισης εικόνων όπως υπολογιστές, κινητά και τάμπλετς, ψηφιακές τηλεοράσεις κ.α.
Συνεχίζεται...